Starters en andere durfals aan het woord

Tekst: Martin Bongers

Foto’s: Koop Drost

Wie is Koop Drost?

“Ik heb m’n hele leven wel in de landbouw gezeten”, schetst Drost met een onvervalst Drents accent. “Agrarische familie hè. En dan wordt het bijna vanzelf (hogere) landbouwschool.” Maar echt de akker op, dat wilde Drost niet. “Commercie vond ik veel leuker.” Als het maar ‘iets’ met landbouw was. En zo werden ‘t achtereenvolgens gewasbescherming, kunstmest en agrarische verzekeringen.

Hoe ben je dan in de ‘energie’ beland? 

“In 2012 werd ik benaderd door een bedrijf, of ik voor hen zonnepanelen wilde verkopen. In de agrarische sector. Ja, natuurlijk hadden ze in de gaten dat ik daar heel veel mensen kende.”

Toen ging je dus PV’s verkopen. Maar hoe kwam je dan aan de knowhow daarvoor? 

“Ik moet eerlijk zeggen: ik was atechnisch. Maar ik kan verkopen.” Drost licht toe dat hij in het verleden een paar keer bij een bedrijf aan de slag ging waar ze nul klanten hadden en geen omzet. “Ja, en binnen de kortste keren heb ik daar dan flink verkocht.” De praktijk is het belangrijkste, volgens Drost. De weg op. Doen. Ondernemen. “Bij die bedrijven ben ik gewoon meteen ‘de baan’ op gegaan. je leert ‘t nooit sneller dan met de baan opgaan. En in de avonduren heb ik alles gelezen wat relevant was. Je moet zelf op onderzoek uit, constant.” Het motto van Drost is dan ook: ik geloof je wel, maar ik zoek het toch zelf nog wel even op. “Dat heb ik mijn hele leven gedaan. Het heeft mij verder gebracht door de dingen zelf uit te zoeken, door er zelf over na te denken en eigenlijk maar weinig voor waar aan te nemen.”

Oké, maar je verkocht dus voor een ander. Wanneer dacht je: nu ga ik dat maar ‘s voor mezelf doen ?

“Ik werkte voor een succesvol bedrijf dat een paar keer werd overgenomen. Maar hoe verder ik – ook letterlijk – van huis kwam, hoe minder ze me konden verstaan. En ik hen. Toen dacht ik: een omzet van 45 miljard? Nu moet ik voor mezelf beginnen. Dat was in september 2020.”

De intentie van Drost was het om agrarische bedrijven te begeleiden bij SDE-projecten, want hij voorzag dat die subsidies een rol gingen spelen, maar te ingewikkeld waren. “Ik heb geen plan geschreven. Ik ben in de auto gestapt en rond gaan rijden. Maar na zeven, acht dagen dacht al: misschien moet ik iemand aannemen, zo kan ik ‘t niet aan.”

Om een lang verhaal kort te maken: in oktober 2020 had Drost twee personeelsleden, in februari 2021 waren dat er al vijf en dat is uitgegroeid tot 23 medewerkers in de zomer van 2023. “Maar dat was in de hoogtijdagen van de zonnepanelen.”

Was het een puur zakelijke overweging? Of avontuur? En hoe financierde je die start?

Drost vertelt dat hij altijd de drang heeft gehad om zelfstandig te zijn. Hij stak er privé een schamele 10.000 euro in en is, zoals gezegd, ‘de baan op gegaan’. “Ik ben van mening dat als je met teveel geld gaat beginnen, dan wordt je nooit een goede ondernemer. Je moet scherp en alert blijven.”

Het eerste wat Drost deed is een busje en een laptop kopen. “Toen ben ik gaan rondrijden en heb ik begeleidingscontracten verkocht… van het een kwam het ander en zo kon ik de eerste pallets met panelen kopen. Tja, en dan ga je groeien.”

Pallets met panelen? Je wilde toch adviseren?

“Dat was de bedoeling, maar binnen twee maanden kreeg ik al de vraag: kun je ook installeren? Toen ben ik dus maar gaan inkopen.” Drost vertelt een anekdote: “Ik kwam erachter dat bepaalde partijen in het weekend panelen in de opruiming deden. Dus ik zat ik ‘s nachts om half 4 panelen te kopen, online. Maar ik kon er mooie marges mee maken!”

Over op de accu’s

In april 2023 merkte Drost ‘dat er gekke dingen gingen gebeuren in de bouw’ en heeft toen bijgeschakeld. “Ik kreeg verleden jaar al agrarische klanten, die zeiden: ‘Ik lever soms in een maand 60, 70.000 kilowattuur terug, maar ik beur er helemaal niks voor’. En ja, dat heeft mij wel aan het denken gezet.”

Dat is bijzonder. Je bent begonnen als PV-adviseur, maar je bent daarnaast leverancier en installateur geworden. 

“Klopt. Accu’s en PV’s doen we ‘agrarisch’ door heel Nederland. De particuliere markt, dat beperken wij tot een straal van 50 kilometer rond Zuidwolde.” Drost legt uit dat in ‘residentieel’ het volume minder groot is. De marges zijn er wel, “maar daar kun je niet te ver voor rijden, nee.”

Wat is dan jouw missie? En het gat in de markt, waar zit dat?

“Nou missie…”, zegt Drost, “ik ben niet roomser dan de paus. Ik lees ook die verhalen van bedrijven die de wereld willen verbeteren. Ik hou t’ liever simpel. Ik zeg altijd: als m’n klant z’n energierekening niet kan uitrekenen, dan gaat hij niet investeren.” Drost legt uit dat hij z’n kanten wil helpen om die energie op het eigen erf te houden. Zoveel mogelijk zelf gebruiken, al dan niet via een accu. “Want elke kilowattuur die je op je eigen erf houdt, daar hoef je niet over af te rekenen.” En wat dat gat in de markt betreft: de klant kennen, naar hem luisteren en dan gewoon het eerlijke verhaal vertellen. Goed advies geven. “Alle concurrenten die ik tegenkom… bij  allemaal gaat het over onbalans en hoe daaraan te verdienen. Nou, naar mijn mening is dat is niks anders als risicovol beleggen.”

De laatste tijd nemen bedrijven elkaar over. Jij doet iets anders, je gaat voor jezelf beginnen. Tegen de stroom in?

Het is volgens Drost helemaal niet moeilijk om in hoogtijdagen een bedrijf te starten. Maar hij is juist in de coronaperiode begonnen. “Ik ben een extravert persoon. Ik zie altijd kansen en dan ben ik ook in staat om dat over te brengen. Ik ben ook niet van het plannen schijven, of veel op kantoor zitten. Geld verdienen, dat doe je buiten. Op de baan.”

Wat wel essentieel is: de gunfactor. Of je die bij de klant kunt realiseren. “Dat betekent elkaars taal spreken, elkaar in het gezicht kijken en dat je er dan achter komt wat de échte behoefte is. En hoe je die in kunt vullen.”

Hoe is het bedrijf georganiseerd?

Drost doet aan risicospreiding. Er is een holding waarin het personeel is ondergebracht (Drenergie), met daaronder een viertal werkmaatschappijen. “Klopt, zo is er Draccu BV voor de accu’s, een voor de PV’s, een voor de installatietak en een BV voor het uitbesteden, dus voor het zakendoen met de externe partijen zeg maar.”

Goed personeel is het hete hangijzer, momenteel

Vooral goede verkopers ‘die een stap harder lopen’ en die de taal van de agrarische klant spreken, zijn moeilijk te vinden. Eigenlijk zoekt Drost dus zijn evenbeeld: “Mensen met verstand van de agrarische sector. Die beleving en passie hebben, die ervoor willen gaan. Kennis en kunde kun je aanleren, maar passie niet!”

Wil je tot slot nog iets zeggen over je over je omzet?

“Ja, dat kan ik”, bevestigt Drost. Hij is in een jaar tijd een van de grotere accuspelers geworden op de grootzakelijke agrarische markt. “Agrarische bedrijven met een grootverbruikersaansluiting.” Daarnaast plaatst hij PV’s en (thuis)batterijen bij bedrijven en particulieren die zich voorbereiden op de afschaffing van de saldering. “We gaan dit jaar gewoon weer richting de 10 miljoen.”